Celiakia a sport
Organizm sportowca potrzebuje więcej składników budulcowych i energetycznych, a także całej masy witamin i minerałów. Przy niezdiagnozowanej i/lub nieleczonej celiakii dostarczenie odpowiedniej ich ilości jest znacznie utrudnione, co może niekorzystnie wpływać na osiągane wyniki i stan zdrowia. Celiakia a sport – o czym pamiętać i jak się odżywiać?
Spis treści:
- Celiakia a sport – choroba nie jest przeciwwskazaniem
- Zaburzenia wchłaniania – gdy gluten degraduje jelita
- Celiakia a sport — nieleczona celiakia to nie tylko mniejsza wydolność
- Celiakia a sport – dieta bezglutenowa w sporcie
- Celiakia rozpoznanie – jak wyglądają badania na celiakie?
- Zamów badanie genetyczne na celiakie
Celiakia a sport — choroba nie jest przeciwwskazaniem
…jednak brak leczenia może znacznie utrudniać uprawianie sportu. Dostarczanie glutenu przy celiakii powoduje, że pojawiają się niedobory i niedożywienie, co osłabia organizm i zmniejsza wydolność, a tym samym – obniża uzyskiwane wyniki.
Przy celiakii czy alergii na gluten można z powodzeniem uprawiać sport wyczynowo – pamiętając o konieczności zastosowania diety bezglutenowej. Przykładowo: gdy u tenisisty Novaka Djokovića wykryto alergię na gluten i gdy wyeliminował ten składnik z diety, jego wyniki znacznie się poprawiły.
Zaburzenia wchłaniania – gdy gluten degraduje jelita
Celiakia jest chorobą autoimmunologiczną, polegającą na nieprawidłowej reakcji organizmu na dostarczony gluten. W konsekwencji degradacji ulegają kosmki jelitowe – małe wypustki, które powiększają powierzchnię chłonną jelita. To może powodować zaburzenia wchłaniania składników odżywczych z pożywienia i substancji z leków. Celiakia jest również chorobą o podłożu genetycznym. Zachorować można tylko wtedy, kiedy ma się do niej predyspozycje. Za trwałą nietolerancję glutenu odpowiadają geny: HLA-DQ2 i/lub HLA-DQ8. Pierwszy z genów występuje u 90–95% chorych, a drugi – u 5–10%. Ich brak oznacza, że nie ma możliwości zachorowania na celiakię (teraz i w przyszłości), a choroba zostaje wykluczona. Celiakia często mylnie nazywana jest choroba wieku dziecięcego, tymczasem może uaktywnić się w każdym wieku. Z naszego doświadczenia możemy powiedzieć, że najczęściej diagnozowane osoby w kierunku celiakii uzyskują diagnozę między 3, a 5 dekadą życia. Ponadto choroba ta częściej atakuje kobiety niż mężczyzn.
Nietolerancje pokarmowe – umów się na badanie
Celiakia a sport — nieleczona celiakia to nie tylko mniejsza wydolność
Niedobory wapnia, fosforu i witaminy D zwiększają także ryzyko osteopenii i osteoporozy – nawet w młodym wieku. Aż 40% chorych na celiakię ma zmiany kostne charakterystyczne dla osteopenii, a 26% – dla osteoporozy! [1]
Do objawów i powikłań nieleczonej celiakii należą też takie problemy jak anemia, kłopoty skórne, bóle głowy, skurcze mięśni, depresja, niepłodność, zaburzenia neurologiczne czy bóle brzucha, biegunka i inne kłopoty gastryczne.
Celiakia a sport – dieta bezglutenowa w sporcie
Konieczna jest oczywiście całkowita eliminacja glutenu (od momentu postawienia diagnozy do końca życia). Jednak poza tym zalecenia właściwie nie różnią się od tych dla sportowca zdrowego. Warto skonsultować swój jadłospis z dietetykiem, aby – eliminując gluten – nie spowodować innych niedoborów (m.in. witamin z grupy B, żelaza, magnezu, cynku czy miedzi [2]).
Dieta powinna zawierać wszystkie grupy produktów: warzywa i owoce (szczególnie surowe, np. w formie sałatek czy koktajli), produkty białkowe (mięso, ryby, jaja, nabiał), rośliny strączkowe i kasze, a także oleje i orzechy.
Najlepiej unikać żywności przetworzonej, słodyczy i słonych przekąsek. Warto również pamiętać, że nie zawsze żywność oznaczona jako bezglutenowa będzie zdrowa – czasami producenci zamiast glutenu stosują po prostu konserwanty, spulchniacze i inne niezdrowe dodatki. Warto zatem czytać składy produktów, również tych z logo przekreślonego kłosa.
Ważne jest też dostarczanie organizmowi odpowiedniej ilości płynów, aby nie doprowadzić do odwodnienia przy jednoczesnym unikaniu alkoholu i kofeiny.
Celiakia rozpoznanie – jak wyglądają badania na celiakie?
Rozpoznanie celiakii potrzebuje przynajmniej 2 kroków. Aby móc zdiagnozować chorobę, należy wykonać przynajmniej 2 badania. Pierwszym jest badanie genetyczne na celiakię: brak genów DQ2,2, DQ2,5, DQ8 oznacza, że diagnostykę celiakii możemy zakończyć już na pierwszym kroku, co daje nam oszczędność. Ponadto test dna jest badaniem, na którego wynik nie mają wpływu czynniki zewnętrzne takie jak stadium choroby, wiek czy dieta uboga w gluten. Jeśli analiza wykaże obecność choć jednego z genów, drugim krokiem jest wykonanie badań z krwi na przeciwciała. Z kompletem tych wyników należy udać się do lekarza w celu postawienia diagnozy. Celiakia rozpoznanie
Zamów badanie genetyczne na celiakie
Co zawiera nasze badanie na celiakię:
- Najszerszy zakres badania na celiakie (DQ2,2 DQ2,5 DQ8 w podjednostce α i β).
- Wynik badania już w 7 dni roboczych.
- Kurier w cenie badania dostarczy do Ciebie zestaw do samodzielnego pobrania i odbierze go po zamówieniu na stronie.
- Do wyniku badania otrzymasz pisemne zalecenia lekarskie oraz dietetyczne, a przy pozytywnym rezultacie – dodatkowo przykładowe menu bezglutenowe.
- Badanie jest bezbolesne, wykonywane z wymazu z policzka (taka próbka ma większą stabilność niż próbka krwi).
- Badanie objęte jest gwarancją próbki – każda próbka która trafi do badania jest objęta gwarancją co oznacza, że gdyby wymaz okazał się „niewystarczający” kolejny zestaw otrzymają Państwo bezpłatnie.
- W razie potrzeby masz możliwość zmówienia 30-minutowej konsultacji telefonicznej wyniku ze specjalistą z zakresu gastrologii czy dietetyki klinicznej.
- Badanie realizowane jest w certyfikowanym laboratorium genetycznym z 16-letnim doświadczeniem, w którym żaden wynik do tej pory nie został podważony.
.
Może zainteresuje Cię również:
Przeczytaj także:
- BADANIA NA CELIAKIE
- CELIAKIA A CHOROBY AUTOIMMUNOLOGICZNE
- CELIAKIA OBJAWY
- DIETA BEZGLUTENOWA
- CELIAKIA W RODZINIE
Źródła:
[1] J. Gajewska, J. Ambroszkiewicz, K. Hozyasz, Zaburzenia procesu kościotworzenia i resorpcji kości u 25-letniego mężczyzny z zaniedbaną celiakią, „Wiadomości Lekarskie” 2005, LVIII, 5–6.
[2] I. Rybicka, A. Gliszczyńska-Świgło, Niedobory składników odżywczych w diecie bezglutenowej, „Problemy Higieny i Epidemiologii” 2016, 97 (3).