Komunia święta dla bezglutenowca Komunia święta dla bezglutenowca

Na celi­ak­ię cho­ru­je ok. 400 000 osób w Polsce. Co ważne, obec­nie 60% nowo rozpoz­nawanych przy­pad­ków tej choro­by doty­czy osób dorosłych [1]. Wciąż mała licz­ba celi­aków zda­je sobie jed­nak sprawę, że bezg­lutenowa może być… również Komu­nia świę­ta! Dzię­ki dzi­ałan­iom Pol­skiego Sto­warzyszenia Osób z Celi­ak­ią i na Diecie Bezg­lutenowej już od 2009 roku oso­by chore mogą przyj­mować bez­pieczną dla swo­jego zdrowia hostię.

Komunia święta dla bezglutenowca w każdej parafii w Polsce

W nocie w spraw­ie udziela­nia Komu­nii św. chorym na celi­ak­ię z 2009 roku czytamy:

Sekre­tari­at Kon­fer­encji Episkopatu Pol­s­ki infor­mu­je, że 347. Zebranie Ple­narne Kon­fer­encji Episkopatu Pol­s­ki, obradu­jące w Warsza­w­ie w dniu 11 mar­ca 2009 r. zmieniło decyzję 327. Zebra­nia Ple­narnego Kon­fer­encji Episkopatu Pol­s­ki z 30 kwiet­nia 2004 r. doty­czące udziela­nia Komu­nii św. osobom chorym na celi­ak­ię. Dotąd oso­by te mogły przyj­mować Komu­nię św. pod postacią wina, obec­nie mogą ją przyj­mować pod postacią hostii niskog­lutenowych wyp­iec­zonych zgod­nie ze wskaza­ni­a­mi Kon­gre­gacji Nau­ki Wiary [2].

Hostie niskoglutenowe… Czyli?

To tak naprawdę komu­nikan­ty, które zaw­ier­a­ją poniżej 20 ppm (20 mg/kg) glutenu – czyli tyle, ile wszys­tkie spoży­w­cze pro­duk­ty bezg­lutenowe z logo „przekreślonego kłosa”. Nazwa „niskog­lutenowe” została wyko­rzys­tana z powodu wymogów prawa kanonicznego.

Warto pamię­tać, że trady­cyjny opłatek zaw­iera zbyt dużą ilość glutenu, by jego spoży­wanie przez oso­by z celi­ak­ią było bezpieczne.

Komunia święta dla bezglutenowca – krok po kroku

Najlepiej udać się do swo­jego pro­boszcza i poroz­maw­iać z nim o chę­ci przyj­mowa­nia niskog­lutenowej Komu­nii św. Warto na początek dopy­tać, czy w parafii obec­ne są inne oso­by będące na diecie bezg­lutenowej i czy hostie niskog­lutenowe zamaw­ia ksiądz, czy może niezbędne jest samodzielne ich dostarczenie.

Dobrze również ustal­ić, czy komu­nikan­ty będą obec­ne w taber­naku­lum (rozwiązanie stosowane najczęś­ciej wtedy, gdy bezg­lutenow­ców w parafii jest więcej). Jeśli tak, nie będzie koniecznoś­ci zgłasza­nia się do księdza przed każdą mszą. Być może zostanie ustalony sys­tem, np. oso­by z celi­ak­ią przys­tępu­ją do komu­nii na początku lub na końcu. W takim przy­pad­ku hostie bez glutenu zna­j­du­ją się w osob­nym kielichu, a ksiądz przed ich podaniem opłuku­je ręce z ewen­tu­al­nych okruszków glutenowego komunikantu.

Chcąc przys­tąpić do komu­nii poza włas­ną parafią, warto zabrać ze sobą pudełko ze swoi­mi hos­ti­a­mi, a przed mszą udać się do zakrys­tii z prośbą o Komu­nię niskoglutenową.

A co z Pierwszą Komunią Świętą?

Aby umożli­wić dziecku z celi­ak­ią uczest­nict­wo w tym ważnym wydarze­niu duchowym, warto zad­bać o przekazanie księdzu infor­ma­cji o choro­bie odpowied­nio wcześnie. Być może w społecznoś­ci koś­ciel­nej obec­ni są już inni bezg­lutenow­cy i hostie niskog­lutenowe są dostęp­ne w koś­ciele? Jeśli nie, dobrze ustal­ić z księdzem sposób ich dostar­czenia i później poda­nia dziecku pod­czas mszy.

Dzię­ki temu dziecko będzie mogło bez­piecznie przys­tąpić do I Komu­nii Świętej, unika­jąc prob­lemów zdrowot­nych i wyk­luczenia wśród rówieśników.

Warto zadbać o swoje zdrowie – również w tym aspekcie

Wiele osób wciąż decy­du­je się na przyj­mowanie trady­cyjnej hostii. Niek­tórzy z niewiedzy, inni ze wsty­du czy z powodu odczuwanego dyskom­for­tu związanego z koniecznoś­cią „innego trak­towa­nia” w kościele.

Warto jed­nak sko­rzys­tać z możli­woś­ci odpowied­niej dla swo­jego zdrowia i stać się przykła­dem dla innych osób z celi­ak­ią – tym bardziej, że chorzy na celi­ak­ię spo­tyka­ją się z dużą życ­zli­woś­cią i zrozu­mie­niem ze strony księży.

 


Źródła:

[1] D. Sato­ra, K. Bochen, A. Prys­tu­pa, J. Pietraszek-Mam­carz, J. Mosiewicz, J. Sch­abows­ki, Celi­akia – choro­ba nie tylko dziecię­ca, „Fam­i­ly Med­i­cine & Pri­ma­ry Care Review” 2011, 13, 1, s. 91.

[2] http://www.kkbids.episkopat.pl/uploaded/a58/Anamnesis58-3b%20str.41.pdf